wtorek, 12 października 2010

dlaczego tak smutno?

bo właściwie wcale nie smutno :-))) Wyzwanie #9 z szuflady  to znowu jesień - nic dziwnego mając pod uwagę porę roku :-)))) a mnie - mimo, że za oknem słonecznie to zdjęcie tej młodej damy bardzo mi jesień przypomniało - trochę smutno ale nie do końca :-))) trochę to pogmatwane ale tak to już jesienią jest - złota polska jesień a'la Tuwim Tylko te chłodne, pogodne,
Przewiewne ranki jesienne,
(Liliowe astry jesienne),
Senne, łagodne,
Gdy w miłym, szarym niebie
Wzrok rozczulony tonie:
Te ranki, te są dla Ciebie.
Byś w miękko wysłanym pokoju
Z liściasto-ptasią tapetą,
Bladobłękitna,
W tym właśnie dzisiejszym stroju,
Przez okno patrzała spokojnie
Na miłe niebo jesienne,
A na stoliku w wazonie

Niech będą astry liliowe,
Liliowe astry jesienne.


  i melancholijna jesień  jakby Norwidowska :-) Ta panienka to bardziej Norwid
O - ciernie deptać znośniej i z ochotą
Na dzid iść kły
Niż błoto deptać, ile z łez to błoto
A z westchnień mgły...
Tęczami pierwej niechże w niebo spłyną
Po złotszy świt -
Niech chorągwiami wrócą - a z nowiną
Na cało-kwit.
Bo ciernie deptać słodziej - i z ochotą
Na dzid iść kły
Niż błoto deptać, ile z łez to błoto
A z westchnień mgły...

5 komentarzy:

  1. MMMMMhhhhmm Chciałam do jesieni w szufladzie wykorzystać znaną Ci skąd inąd damę, ale zrezygnowałam i jak widać słusznie bo bym dała "dubla". Super Ci jesień wyszła. Dla tej jesieni ofiaruję Ci wiersz, który kiedyś napisałam:

    Jesień jest jak kobieta,
    melancholijna, miękka i ciepła.
    Jesień jest jak kobieta,
    co od mężczyzny uciekła.
    Jesień jest jak kobieta
    o oczach orzechowych, skórze aksamitnej
    i włosach kasztanowych.
    Jesień jak kobieta dojrzała,
    nie podlotek i nie nie matrona.
    Jesień to moja pora roku - ulubiona.
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. boże co za piękny wiersz - wielkie dzięki - jeszcze nie tak dawno byłam ruda czyli kasztanowa czyli to o mnie - miękka też jestem hihi ale jak teść wczoraj stwierdził - już najlepsze lata mam za sobą - czyli jednak matrona hihih

    OdpowiedzUsuń
  3. Piękna kartka i tak melanholijnie u Ciebie.
    Dziękujemy za udział w szufladowym wyzwaniu.
    Pozdrawiam
    Agnieszka

    OdpowiedzUsuń
  4. Joasiu nie wierz teściowi. Nie jest obiektywny. Jesteś jesienią i dlatego ten wiersz jest całkiem Twój. Oddaję Ci do niego prawa autorskie. Nie opublikuje go bez Twojej zgody. Taki gift za Twoje wsparcie.

    OdpowiedzUsuń
  5. Kartka jest sliczna - bardzo lubię takie klimaty :)
    Dziękujemy za udział w szufladowym wyzwaniu :)
    buziaki :**

    OdpowiedzUsuń